تولید ناخالص داخلی (GDP) کل ارزش پولی یا بازاری همه کالاها و خدمات نهایی تولیدشده در مرزهای یک کشور در یک دوره زمانی خاص است. از تولید ناخالص داخلی برای تخمین اندازه یک اقتصاد و محاسبه نرخ رشد آن استفاده می‌شود. GDP می‌تواند به سه روش محاسبه شود: روش تولید، روش درآمد و روش مخارج. در روش تولید، ارزش افزوده تمام کالاها و خدمات تولید شده در کشور جمع می‌شود. در روش درآمد درآمدهای ایجاد شده از فعالیت‌های اقتصادی (مانند دستمزد پرداختی به نیروی کار، بازگشت سرمایه به شکل بهره و سود شرکت، درآمد اجاره‌ای) جمع می‌شود. در روش مخارج کل هزینه‌های انجام‌شده برای کالا و خدمات نهایی جمع می‌شود که شامل مصرف خانوار، سرمایه‌گذاری، مخارج دولت و خالص صادرات (صادرات منهای واردات) است. GDP می‌تواند به صورت اسمی یا حقیقی محاسبه شود که در GDP اسمی، کالا و خدمات به همان قیمتی که فروخته‌شده‌اند (قیمت‌های همان سال) در محاسبات می‌آیند اما در مقابل GDP حقیقی کلیه کالا وخدمات را به قیمت ثابت (قیمت سال پایه) در نظر می‌گیرد. با اینکار تأثیر تورم حذف می‌شود و تنها بر افزایش حجم تولید تمرکز می‌شود.
