تورم منفی به معنی کاهش سطح عمومی قیمت کالا و خدمات است. این نوع تورم زمانی رخ می‌دهد که سطح عمومی قیمت‌ها نسبت به دوره مشابه کاهش یابد و نرخ تورم به زیر 0% برسد. چنین پدیده‌ای می‌تواند به دلیل کاهش تقاضا، افزایش عرضه، کاهش مخارج دولت، تمایل مصرف‌کنندگان به افزایش پس‌انداز یا به تعویق انداختن خرید، انقباض در عرضه پول و پیشرفت تکنولوژی اتفاق افتد.
تورم منفی قدرت خرید پول ملی را افزایش می‌دهد اما این موضوع لزوماً اتفاق مثبتی نیست؛ چراکه این پدیده می‌تواند باعث رکود، بیکاری، و مارپیچ تورم منفی شود. به همین دلیل دولت‌ها و بانک‌های مرکزی به کمک ابزارهای مختلف (همچون کاهش نرخ بهره و خرید اوراق خزانه و همچنین برخی ابزارهای مالی مانند افزایش مخارج دولت و کاهش نرخ‌های مالیاتی) به مقابله با تورم منفی می‌پردازند. در نهایت باید توجه شود که تورم منفی با کاهش تورم (Disinflation) متفاوت است. در کاهش تورم، این نرخ تورم است که کاهش می‌یابد و نه سطح عمومی قیمت‌ها. درواقع در کاهش تورم، قیمت‌ها با سرعت کمتری رشد می‌کنند.
