بهرهوری معیاری از عملکرد اقتصادی است که میزان کالاها و خدمات تولید شده (ستانده یا output) را با مقدار نهادههای (input) استفاده شده برای تولید آن کالاها و خدمات مقایسه میکند. این نهادهها ممکن است نیروی کار، تجهیزات یا پول باشد. درواقع بهرهوری میسنجد که به ازای یک واحد نهاده چه میزان ستانده تولید میشود. به عنوان مثال بهرهوری یک اقتصاد با نسبت تولید ناخالص داخلی (GDP) به ساعت کار محاسبه میشود. در سطح یک شرکت واحدهای محصول تولید شده نسبت به ساعت کار بهرهوری را نشان میدهد. باید توجه شود که بهرهوری بالاتر لزوماً به معنای کار بیشتر در هر ساعت نیست، بلکه مجموعهای از عوامل مانند بهبود در تجهیزات، فرآیندهای تولید، تکنولوژی تولید و محیط کار میتوانند بهرهوری بالاتر را ایجاد میکند.