نسبت کفایت سرمایه یا CAR جهت سنجش سلامت عملکرد بانک‌ها و موسسات مالی به کار می‌رود و کارکرد اصلی آن حمایت بانک در برابر زیان‌های غیرمنتظره و نیز حمایت از سپرده‌گذاران است. این نسبت حاصل تقسیم سرمایه پایه به مجموع دارایی‌های موزون شده به ضرایب ریسک برحسب درصد است. سرمایه پایه حاصل جمع سرمایه اصلی (شامل اندوخته قانونی، سود انباشته و …) و سرمایه تکمیلی (شامل ذخایر مطالبات مشکوک‌الوصول، اندوخته تجدید ارزیابی دارایی‌های ثابت و …) است. دارایی‌های موزون شده به ضرایب ریسک کلیه اقلام دارایی‌های بانک‌ها و موسسات اعتباری است که بر حسب ریسکی که دارند با ضرایب صفر،20، 50 و 100 درصد موزون می‌شوند.
