اصطلاح مشتقه به نوعی از قرارداد مالی اشاره دارد که ارزش آن به یک دارایی اساسی، گروهی از دارایی‌ها یا شاخص وابسته است. یک مشتقه بین دو یا چند طرف تنظیم می‌شود و قیمت‌های مشتقات از نوسانات دارایی پایه ناشی می‌شود. رایج‌ترین دارایی‌های زیربنایی برای مشتقات سهام، اوراق قرضه، کامودیتی‌ها، ارزها، نرخ بهره و شاخص‌های بازار هستند. این اوراق بهادار مالی معمولاً برای دسترسی به بازارهای خاص مورد استفاده قرار می‌گیرند. از مشتقات می‌توان برای پوشش ریسک (hedging) یا به عهده گرفتن ریسک با انتظار پاداش متناسب (سفته‌بازی) استفاده کرد. مشتقات مالی، طرفین را قادر می‌سازد تا ریسک‌های مالی خاص (مانند ریسک نرخ بهره، ریسک ارز، ارزش سهام و قیمت کالا، ریسک اعتباری و غیره) را با سایر کسانی که تمایل بیشتری دارند یا مناسب‌تر برای پذیرش یا مدیریت این ریسک‌ها هستند، معامله کنند که این موضوع به طور معمول (اما نه همیشه) بدون معامله خود دارایی یا کالای اصلی انجام می‌شود. برخی از متداول‌ترین مشتقات عبارتند از: سلف (Forwards)، قرارداد آتی‌ها(Futures)، اختیار معامله (Options) و معاوضه (Swaps).
