بیماری هلندی پدیده‌ای است که به پیامدهای منفی ناشی از رونق تولید و صادرات منابع طبیعی اشاره دارد که باعث رکود در سایر بخش‌های اقتصادی می‌شود. هرگونه توسعه‌ای که منجر به ورود حجم زیادی ارز خارجی به کشور شود، مانند کشف منابع طبیعی یا افزایش شدید قیمت منابع طبیعی، می‌تواند زمینه‌ساز بروز این پدیده شود. این افزایش ثروت موجب تقویت و رشد بخش غیرقابل مبادله (مانند خدمات و ساختمان) و تضعیف بخش قابل مبادله (مانند صنعت) اقتصاد می‌شود. با افزایش درآمدهای حاصل از منابع طبیعی نرخ ارز کاهش یافته و ارزش پول ملی افزایش می‌یابد. با افزایش درآمد ارزی و ملی، تقاضا برای هر دو کالای قابل مبادله و غیر قابل مبادله افزایش می‌یابد. این افزایش تقاضا باعث افزایش قیمت هر دو نوع کالا می‌شود. اما قیمت کالاهای قابل مبادله قابل کنترل است چرا که به کمک واردات می‌توان مازاد تقاضای این کالاها را تأمین کرد. اما برای کالاهای غیر قابل مبادله چنین نیست و قیمت آن افزایش می‌یابد. با افزایش قیمت کالاهای غیر قابل مبادله، عوامل تولید (سرمایه و نیروی کار) از بخش صنعت به بخش ساختمان، خدمات و منابع طبیعی منتقل می‌شوند و به این ترتیب بخش صنعت تضعیف می‌شود چراکه کاهش نرخ ارز (گران‌تر شدن صادرات برای خارجی‌ها) و خروج عوامل تولید از بخش صنعتی (افزایش هزینه تولید) باعث کاهش توان رقابتی این صنعت در جهان شود.
