لنگر اسمی ابزاری است که جهت تحقق هدف سیاست پولی از آن استفاده می‌شود و هدف از اختیار آن، کاهش انتظارات تورمی و متعهد کردن مقامات پولی برای رسیدن به اهداف اعلام‌شده است. کشورهای مختلف جهت جلوگیری از تورم و رسیدن به هدف بلندمدت ثبات قیمت‌ها از این ابزار استفاده می‌کنند. لنگر نرخ ارز (که در آن پول کشور را به یک ارز باثبات متصل می‌کنند و نرخ ارز ثابت در برابر آن دارند)، لنگر عرضه پول (که بر کنترل عرضه پول تمرکز دارد و در آن نرخ رشد پول ثابت است) و هدف‌گذاری تورم (تعیین نرخ تورم هدف) از نمونه‌های رایج لنگر اسمی هستند. لنگرهای اسمی معمولاً در سیاست‌های پولی استفاده می‌شوند تا اطمینان حاصل شود که نرخ تورم در محدوده خاصی باقی می‌ماند.
