صرفه‌های ناشی از مقیاس یا صرفه‌جویی‌های افزایش ظرفیت تولید به معنی کاهش میانگین هزینه‌های تولید بلندمدت در اثر افزایش مقیاس یا اندازه تشکیلات تولید است. درواقع با بزرگ‌تر شدن تشکیلات تولیدی یک بنگاه، امکان تقسیم کار و تخصصی شدن کارها، استفاده از فناوری‌های پیشرفته‌تر و تأمین هزینه‌های تحقیق و توسعه فراهم می‌شود و بنابراین امکان صرفه‌جویی در هزینه‌های تولید وجود خواهد داشت. در صرفه‌جویی ناشی از مقیاس از عواملی صحبت می‌شود که موجب افزایش کارایی و در نتیجه کاهش هزینه‌های تولید می‌شود، اما گاهی بزرگ‌تر شدن ظرفیت تولید آثار منفی مانند ناممکن بودن مدیریت و نظارت بخش‌های گوناگون بنگاه را به وجود می‌آورد. به این پدیده که به دلیل بزرگ شدن بیش از اندازه مقیاس و ظرفیت تولید میانگین هزینه بلندمدت افزایش می‌یاب، بازده نزولی به مقیاس یا عدم صرفه‌جویی‌های ناشی از مقیاس گفته می‌شود.
