در بازار انحصاری (بر خلاف بازار رقابتی) فروشنده می‌تواند کالای خود را با قیمت‌های متفاوت بفروشد. به اینکار تبعیض قیمت گفته می‌شود، درواقع تبعیض قیمت زمانی اتفاق می‌افتد که کالا یا خدمت یکسانی با قیمت‌های متفاوت به مشتریان مختلف فروخته شود. در چنین شرایطی، انحصارگر در هر بازار فرعی که کشش تقاضا (درصد تغییر مقدار تقاضا نسبت به تغییر قیمت) کمتر باشد، قیمت بالاتری وضع خواهد کرد. تبعیض قیمت یک استراتژی فروش است و بر اساس باور فروشنده در مورد مبلغی که خریدار مایل به پرداخت آن است شکل می‌گیرد.
تبعیض قیمت به سه نوع قابل تفکیک است؛ تبعیض قیمت نوع اول، تبعیض قیمت نوع دوم و تبعیض قیمت نوع سوم. در تبعیض قیمت نوع اول (تبعیض قیمت کامل) فروشنده برای هر واحد کالا، حداکثر قیمتی که خریدار مایل به پرداخت آن است را از او دریافت می‌کند. در تبعیض قیمت نوع دوم فروشنده قیمت‌های مختلف برای مقادیر مختلف کالا دریافت می‌کند، مانند تخفیف‌هایی که در خرید عمده داده می‌شود اما اگر به صورت تکی کالا خریداری شود قیمت هر واحد کالا بیشتر خواهد بود. در چنین تبعیض قیمتی همه خریداران با الگوی قیمتی مشابهی رو به رو هستند. تبعیض قیمت نوع سوم (تبعیض قیمت گروهی) زمانی اتفاق می‌افتد که یک فروشنده قیمت‌های متفاوتی را برای گروه‌های مختلف مصرف‌کنندگان اعمال کند (عمدتاً این نوع تبعیض قیمت در صنعت سرگرمی دیده می‌شود). به عنوان مثال، یک سینما ممکن است تماشاگران را به سالمندان، بزرگسالان و کودکان تقسیم کند و از هر کدام بهای متفاوتی دریافت کند.
